De eerste week op het eiland. Wat een een sprookjesparadijs! De natuur is zo ongerept en prachtig, de bananen groeien hier voor je neus, er zijn hele bijzondere vogeltjes, kikkers, vlinders en we werden onthaald door een familie schatige babypoesjes. Deze week moeten alle vrijwilligers 1 week meewerken als tio of tia, wat eigenlijk normaal gesproken de belangrijkste en tevens ook zwaarste taak bij NPH. Je bent dan dag en nacht bij de kinderen, staat om half 5 op, zorgt dat ze hun taken doen en naar school gaan, eten krijgen en weer gezond naar bed gaan. Als tio heb je dan gemiddeld ook maar 5 of 6 uur slaap per nacht.
Maar nu is het vakantie. Er zijn maar 50 van de 300 kinderen op het eiland, de rest is bij hun familie. Er worden nu wat spelletjes gedaan overdag, of we gaan naar het strand. Het is erg rustig en als vrijwillger hebben we nog geen enkele verantwoordelijkheid te dragen, dat is misschien fijn om te beginnen, maar ook wel saai. Maar gelukkig hoeven we niet om half 5 op!
Deze week was ik trouwens ziek, had griep, beetje koorts, maar na 3 dagen was het weer goed. Ik heb 1 poesje van de 5 uitgekozen om hier te mogen blijven, ze heet Snoetje en is heel sociaal en gezellig. En ik heb nog steeds geen vlo ontdenkt....
1 opmerking:
hoe is het nu met snoetje?? ;-)) Lonneke
Een reactie posten