De regentijd is nu echt begonnen!
En het land maar ook ik zelf ben er gewoon van opgeknapt, hitte kan echt slopend zijn. Het is nog steeds wel heet hoor, broeierig en nu vochtig, dus zweten blijf je doen. Deze periode doet me meer denken aan de natte Nederlandse zomers, maar hier is het winter. Althans dat zeggen de mensen, de regentijd is winter. Het land is in 2 enorme regenbuien alweer groen geworden. Vorige week kwam er even geen eind aan de stortbuien, het bleef maar uit de lucht vallen, keihard kletterend op de zinken daken, dus een enorme herrie, zodat je kunt elkaar niet verstaan kan als je binnen zit. Ik vroeg me de eerste dagen met de regen af of het nu elke dag zo erg zou zijn, en een kind vertelde me tijdens de therapie: " ja dit is ons klimaat, vanaf nu is het elke dag zo". Ik vond die eerste dag best een verkoeling en fijn, maar mijn was werd niet droog, en bleef stinkend in mijn kamer hangen, wachten tot het eindelijk droog werd....
Toen hoorde ik diezelfde dag dat er een "hurican" in Nicaragua en Costa Rica bezig was, anderen zeiden een tropische storm. in elk geval viel er zoveel water dat het niet meer veilig was met de boot van of naar het eiland te gaan. De volgende dag werd het droog, dus gelukkig niet elke dag een tropische strom. Vanaf nu regent het af en toe, meestal 's avonds, af en toe ook overdag, maar het klaart ook weer op. Maar na zoveel maanden zonder een spat water is het echt fijn om het gras en de bomen te zien groen worden.
Mijn hangmat even onbruikbaar:
hondenleed in de regen:
Costa Rica met Julia:
Even 72 uur met een andere vrijwilliger de grens over om voor de komende 3 maanden een visum te krijgen. Wel gek, even een andere omgeving, ook regen , ook warm maar wel met allemaal gekke diertjes in de straat.
Een ritueel in Nicaragua of in NPH, dat weet ik niet, is dat als je jarig bent mogen mensen net zoveel eieren op je hoofd gooien als je jaren telt. Vrijwilliger Georg werd 20 en kreeg er maar een paar.
De poezen vonden het heerlijk.
