Ik hou het hier wel een maandje uit

Een paar dagen lijken snel een paar weken hier, want ze beginnen vroeg, mas temprano. Er zit geen glas in de ramen van de huizen, dus je hoort alles op straat. Dus ook de papagaai van de buren die om 5 uur HOLA HOLA begint te roepen, en de gezellige haan, en de jongentjes die met vuurwerk spelen in de achteruin. Ik zag er tegenop maar vroeg opstaan is hier niet zo moeilijk. Ik heb net een poging gedaan wat foto´s bij het blog te zetten,en uiteindelijk is dat gelukt!
De spaanse lessen zijn redelijk ontspannen, je hebt 1 op 1 onderwijs, en als het binnen te warm is ga je gewoon met je docent naar een strandtentje. ´sMiddags zijn er vaak excursies, best aardig, zie je wat van de omgeving en de cultuur. Vandaag is het zaterdag en doe ik even weinig, behalve het huisje poetsen want daar hebben ze hier in Nicaragua geen kaas van gegeten, alles is echt GOOR. Samen met mijn Amerikaanse collega student hebben we de kakkerlakken laten schrikken!
Maar ik hou het hier heus wel een maandje uit.

eerste indrukken

Dinsdag 4 december

De eerste indrukken van Nicaragua zijn inmiddels binnen....
San Juan del Sur een klein kustplaatsje aan de pacific, felle zon, beetje wind, veel kleuren, aardige mensen en lekker primitief zal ik maar zeggen.
De jetlag valt mee, ik ben gewoon een keer extreem laat naar bed geweest zeg maar. Het tijdverschil is 7 uur, vroeger wel te verstaan.
De reis is me eigenlijk best meegevallen.
De reis van het vliegveld gisteravond naar Rivas was echt een avontuur. Het was heel leuk Anne te ontmoeten in levende lijve, zij had geregeld dat we konden overnachten op het hoofdverblijf van de organisatie en had daarbij ook voor transport gezorgd.
We kletsten honderduit en ondertussen vlogen zwermen rare grote witte insecten tegen de ramen, het leek wel sneeuw... Een zwaar ongeluk, honden , een mager paard en bomen met lianen werden zichtbaar door het grote licht op een snelweg waar je tussen de gaten heen moest rijden. Plotseling werden we door een politie gevraagd of we een barende vrouw en haar man mee konden nemen naar het ziekenhuis in Rivas, por favor! Dat doe je natuurlijk, maar Anne en ik hadden toch even een gesprek over wat als... Gelukkig hield de vrouw zich goed, in elk geval tot het ziekenhuis.

Vandaag van Rivas naar San Juan del Sur gebracht, een rit bij daglicht. Niet minder indrukwekkend, maar gelukkig geen gekke dingen meer. Toen ik aankwam bij de talenschool Rosa Silva, schrok de dame in questie omdat ze toch echt had verwacht dat Liselot een chico zou zijn, haha. Morgen beginnen de lessen besloot ik zelf, even bijkomen. Helaas kan ik de komende maand nog geen foto's laten zien denk ik want Anne heeft mijn laptop veilig meegenomen naar een plek met een kluis. Komt dus nog wel, of misschien zijn beschrijvingen genoeg?