De kathedraal in Leon



Met Rosa in een fietstaxi door Chinandega

Mucha Povresa

Afgelopen weekend was ik meegevraagd door mijn directrice van de taalschool, Rosa Silva, naar een bruiloft. Mij werd verteld dat de bruiloft in Leon was, een stad in het noorden, maar het bleek nog 2 uur verder te zijn in Chichigalpa. Leon heb ik wel even gezien, maar erg kort, daar moet ik nog eens naar terug. De markt en de kathedraal stonden op het programma.
De bruiloft was erg voorspelbaar en traditioneel, maar de mensen waren echt heel gastvrij!Het is goed om te zien hoe de mensen leven in dit land, als ik hier een jaar moet blijven. Op de terugweg de volgende dag had Rosa nog plannen en familiebezoek gepland in Chinandega, een stad nog een uur verder weg en vandaaruit konden we terug naar Managua. In Managua hadden we 2 uur wachttijd op een afgrijselijk busstation, waar ik echte armoede heb gezien, bedelende kinderen van 5 a 6 jaar, oudjes die in lompen lopen en de was aan een lijntje hangen boven een stapel dozen en vuilnis, en heel veel uitgemergelde honden, die net voor de bussen langs lopen. Huisjes van golfplaten en plastic etc. Het greep me echt aan. In San Juan del Sur liegen de mensen, vertelde Rosa me, want Nicaragua is echt heel erg arm, mucha provresa.
Managua is niet een stad waar je voor de lol heengaat, want er is heel veel criminaliteit. Rosa had wel 4 tassen bij zich en had ze stevig in de greep, mucho ladrones! zei ze steeds, veel dieven hier, en ik denk dat ze gelijk heeft. Met Rosa op stap zijn was een vermoeiend avontuur, met name omdat ze steeds haar plan wijzigde, dus ik wist eigenlijk niet waar we heengingen. Maar mijn spaans is ook nog niet zo geweldig dat ik alles snap wat de mensen hier mompelen... Volgende week ga ik met Anne een paar dagen naar Costa Rica, tussen Kerst en oudjaar.

Het ecologische gebouw

Een straatbeeld

Een meisje en een oude vrouw

El gato negro, waar ze heerlijke capucino hebben en 2e hands boeken

OP de markt

de zonsondergang, vandaag donderdag 13 dec

Na een dikke week

Na een dikke week hier in San Juan del Sur, begin ik echt wel te genieten. Van de mensen, de kleuren, de eenvoud. Maar toch moet ik er wel aan wennen dat elke dag het water voor een aantal uur niet stroomt, en soms precies op het moment dat ik net een douche wil nemen. Ook de electriciteit doet het niet altijd, maar daar zijn de mensen hier wel aan gewend. De schilders schilderen gewoon door in het donker bv... zien ze de volgende dag wel weer wat het resultaat is. Alles gaat hier best opz'n gemakje. Maar toen ik laatst een uur te laat op de les kwam omdat ik mee was geweest op de schildpadden excursie, was mijn leraar er vandoor met een ander. Dus op school is tijd wel belangrijk.
Het is jammer maar ik kan hier dus geen sms ontvangen, misschien koop ik nog een nicaraguaans toestel voor 20 dollar, en lukt het daarmee wel, maar jullie kunnen me ook gewoon emailen hoor. Ik maak veel foto's, van mensen, en van de excursies die de school organiseert. Gisteren naar een gebouw geweest, dat met afvalmateriaal gemaakt wordt, heel ecologisch dus, muy interesante! Er worden autobanden, lege flessen en blikjes gebruikt en met cement op elkaar gestapeld. En van binnen heb je daardoor een pachtig kleur en lichtspel! Komend weekend ga ik naar Leon, ik ben gevraagd om mee te gaan met Rosa de directrice, want er is een bruiloft. Schijnt een mooie en culturele stad te zijn. Wordt dus vervolgd....

Ik hou het hier wel een maandje uit

Een paar dagen lijken snel een paar weken hier, want ze beginnen vroeg, mas temprano. Er zit geen glas in de ramen van de huizen, dus je hoort alles op straat. Dus ook de papagaai van de buren die om 5 uur HOLA HOLA begint te roepen, en de gezellige haan, en de jongentjes die met vuurwerk spelen in de achteruin. Ik zag er tegenop maar vroeg opstaan is hier niet zo moeilijk. Ik heb net een poging gedaan wat foto´s bij het blog te zetten,en uiteindelijk is dat gelukt!
De spaanse lessen zijn redelijk ontspannen, je hebt 1 op 1 onderwijs, en als het binnen te warm is ga je gewoon met je docent naar een strandtentje. ´sMiddags zijn er vaak excursies, best aardig, zie je wat van de omgeving en de cultuur. Vandaag is het zaterdag en doe ik even weinig, behalve het huisje poetsen want daar hebben ze hier in Nicaragua geen kaas van gegeten, alles is echt GOOR. Samen met mijn Amerikaanse collega student hebben we de kakkerlakken laten schrikken!
Maar ik hou het hier heus wel een maandje uit.

eerste indrukken

Dinsdag 4 december

De eerste indrukken van Nicaragua zijn inmiddels binnen....
San Juan del Sur een klein kustplaatsje aan de pacific, felle zon, beetje wind, veel kleuren, aardige mensen en lekker primitief zal ik maar zeggen.
De jetlag valt mee, ik ben gewoon een keer extreem laat naar bed geweest zeg maar. Het tijdverschil is 7 uur, vroeger wel te verstaan.
De reis is me eigenlijk best meegevallen.
De reis van het vliegveld gisteravond naar Rivas was echt een avontuur. Het was heel leuk Anne te ontmoeten in levende lijve, zij had geregeld dat we konden overnachten op het hoofdverblijf van de organisatie en had daarbij ook voor transport gezorgd.
We kletsten honderduit en ondertussen vlogen zwermen rare grote witte insecten tegen de ramen, het leek wel sneeuw... Een zwaar ongeluk, honden , een mager paard en bomen met lianen werden zichtbaar door het grote licht op een snelweg waar je tussen de gaten heen moest rijden. Plotseling werden we door een politie gevraagd of we een barende vrouw en haar man mee konden nemen naar het ziekenhuis in Rivas, por favor! Dat doe je natuurlijk, maar Anne en ik hadden toch even een gesprek over wat als... Gelukkig hield de vrouw zich goed, in elk geval tot het ziekenhuis.

Vandaag van Rivas naar San Juan del Sur gebracht, een rit bij daglicht. Niet minder indrukwekkend, maar gelukkig geen gekke dingen meer. Toen ik aankwam bij de talenschool Rosa Silva, schrok de dame in questie omdat ze toch echt had verwacht dat Liselot een chico zou zijn, haha. Morgen beginnen de lessen besloot ik zelf, even bijkomen. Helaas kan ik de komende maand nog geen foto's laten zien denk ik want Anne heeft mijn laptop veilig meegenomen naar een plek met een kluis. Komt dus nog wel, of misschien zijn beschrijvingen genoeg?

nog thuis

voorbereidingen treffen

Het huis, de baan, de poes, de auto, mijn MAMA, mijn broer, mijn vrienden, de telefoon, de laptop, de rekeningen, het geld, de belastingdienst, de nieuwe huurders, de spaanse taal, de camera, de webblog, de winter, de malariapillen, de crocks, het regenpak, factor 50 zonnenbrand, de paracetamolvoorraad, de aapjes, de literatuur, het altracollege, het dwaze zaken cafe, wel of geen wc papier, de harde schijf, de mangoboom, de pepernoten, de paracieten, de kunstmaterialen, het rijbewijs, de zomerkleren, de ambassade, de spaanse taal, het afscheid, de muziek, de tranen, de spaanse taal, het afscheid, de kinderen, de kunsten, de spaanse taal, de zon, het water, de muggen, de heimwee, de bruine bonen met rijst, het afscheid en de spaanse taal......