De afgelopen weken heb ik hier non-stop therapieën gegeven en tekenlessen. Sinds mijn paar verplichte dagen naar Costa Rica moest ik alleen maar werken, maar o wat was het gezellig en boeiend.
Het geven van therapie vind ik steeds interessanter worden, omdat elk kind zo'n apart individu is met een eigen verhaal. Je kunt niet lukraak eenzelfde opdracht voor iedereen klaarleggen. Er moet goed gekeken worden naar het kind. Wat heeft het kind in zich, wat ontbreekt er, wat ik ik doen om meer in harmonie in evenwicht te komen met zijn innerlijke onrust of gebreken.
Soms is dat heel moeilijk, met name als een kind zo gesloten is als een deur. Maar wat leuk is is dat kinderen ook gaandeweg genieten van het zich creatief uiten en plotseling elke dag opnieuw vragen wanneer ze weer mogen komen.
Ik heb het ritme van Anne overgenomen. De kinderen krijgen 4 weken lang elke week 1 keer therapie, daarna hebben ze 4 weken even niks en dan beginnen ze weer opnieuw, zo heb ik dus 2 verschillende groepen en in totaal zo'n 30 kinderen. Dat betekent ook na elke sessie een evaluatie schrijven van wat er gebeurd is, en na die 4 sessies een rapport. Dat is erg veel schrijfwerk en dat moet natuurlijk in het Spaans, dat is nog meer werk. Lang leve het woordenboek, maar inmiddels is mijn Spaans wel flink verbeterd, al klungel ik in de praktijk nog regelmatig met de werkwoorden en verleden tijden.
Op dit moment ben ik met 2 jongens begonnen om hun emoties en belevingen op papier te zetten met muziek. Ze moeten dan eerst naar 3 verschillende muziekstukken luisteren, van klassiek tot jazz tot wereldmuziek en rock, en dan opschrijven wat voor gevoelens die muziek hun geeft, met behulp van een lijst met gevoelens. Daarna moeten ze er 1 van uitwerken met pastelkrijt, met alleen kleuren en vormen. Alles is nieuw voor ze, de muziek, het materiaal, over gevoelens nadenken, maar de jongens waarmee ik dat doen zijn zo'n 16 jaar en wel rijp voor dit soort oefeningen denk ik. Dus na mijn vakantie ga ik verder met het uitwerken van deze oefeningen.
Het gaat ook wel eens niet goed hoor. Met deze 2 bengels hieronder bv, 2 broertjes die wat meer op een positieve manier met elkaar moesten omgaan, kwamen in de therapie, samen. Maar de jongste trok dat niet echt, kwam niet zo mee, en begon nogal ZMOK gedrag te vertonen. Ik heb hem er 1 keer uitgezet, en toen besloten dat het een tijdje beter zal zijn apart therapie te geven, omdat ze elkaar met name negatief beïnvloeden. Maar meneer zei me laatst " ik kom nooit meer" . Jammer is dat het praten met een tio (de groepsleider) niet altijd het gewenste effect heeft, want ook tio's hebben vaak niet de juiste grip op de kinderen. Voorlopig krijgt het knaapje andere therapie en wie weet komt hij later nog eens terug. Zijn broer vindt het wel leuk om te komen en gedraagt zich sindsdien voorbeeldig.
Verder heb ik veel tekenles gegeven, omdat er een opdracht was voor kerstkaarten. Beetje raar in juni om daarmee bezig te zijn. Maar voor de kinderen maakt het niet uit als ze maar mogen tekenen en schilderen. Het is hier echt een luxe voor ze, even een uurtje met verf en kwasten rommelen schijnt zaligmakend.
En ik heb inmiddels de vaste klanten die ik uitnodig die echt voor hun plezier in hun vrije uurtjes komen om te werken, en dan speel ik wat gitaar.....Erg goeie sfeer, en ook voor mij ontspannend. Zo begin ik hier echt wel vrienden te krijgen al zijn ze 20 jaar jonger.
Mijn gitaar staat dus tegenwoordig in het atelier en 's middags om 4 uur na de therapieën en het huiswerk komen er nog enthousiastelingen die wat met muziek maken hebben.
Hier gebruiken ze het DO-RE-Mi systeem qua accoorden,wat overeenkomt met C-D-E maar kennen bv niet de accoorden die ertussen liggen, heel vreemd en daardoor eentonig. Ik heb ze wijsgemaakt dat als ze een andere muziektaal leren veel meer liedjes kunnen leren spelen en ook maken. Dus er zijn enkelen die druk aan het oefenen zijn, en maken een combinatie bv een schema van SOL-RE- MI en F#.
" El arbol de soledad"
Ook de met grote boys in Managua is het fantastisch te zien dat ze met zoveel plezier en animo uren aan het werk zijn! En ook met trots hun resultaten laten zien!
En nu heb ik vakantie!
Mijn mama komt volgende week de 25e juni met een vriendin! Na 7 maanden eindelijk familie hier!Joehoe!
