De eerste terapieen zijn begonnen.
De eerste week van de terapieen ligt achter ons. Mens wat een week, want alle dossiers moesten eens flink uitgeplozen worden en de overdracht met Anne verliep erg uitgebreid. We hebben alle sessies van de kinderen doorgenomen, hun gemaakte werk bekeken en hun levensverhaal uitgediept. Dat valt niet mee. Deze kinderen zitten hier niet voor hun zweetvoeten. In nederland hebben ook niet alle kinderen het makkelijk en goed, maar situaties die hier nog regelmatig voorkomen zijn bv gezinnen met 10 of meer kinderen waarbij de ouders gewoon niet genoeg verdienen om hun kinderen te voeden, laat staan dat ze naar school gaan.... Kinderen herinneren zich de honger, de rijst en bonen waar ze 1 keer per dag blij mee waren. Er zijn ook zeer veel gevallen die met seksueel geweld te maken hebben gehad. Schrijnend, maar toch is er dan bv een meisje bij ons in de therapie, die vanwege de zeer slechte leefomstandigheden en het misbruik van bv stiefvader en moeder, is weggelopen van huis en op straat de ramen van de auto’s ging wassen om te overleven. Zo komen de sociaal werkers vaak in aanraking met de kinderen die een betere plek kunnen hebben in NPH. Maar er moet altijd nog toestemming van de familie gegeven worden. En soms vindt een familie het veel te handig dat het kind op straat geld binnenhaalt voor het gezin dus mag het niet weg.
In NPH worden de kinderen ook niet vastgehouden, als ze echt naar huis willen, dan kan dat. Meestal ontdekken ze snel genoeg dat het thuis toch niet zo’n feest was, maar NPH is geen gevang. Een goede overgangsregeling van NPH terug naar huis bestaat helaas nog niet. We zijn hier in een het team van psychologen over aan het brainstormen, want dit soort zaken moeten worden verbeterd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten